Η υγεία στην Ελλάδα δεν είναι δημόσια. Ή τουλάχιστον, όχι στα Δωδεκάνησα. Στην πραγματικότητα, η δημόσια υγεία αφορά έναν συνδυασμό ανεπαρκών παροχών από την εκάστοτε κυβέρνηση και καλλιέργειας πελατειακών σχέσεων. Οι υπηρεσίες υγείας στα μεγάλα νησιά του νομού μας, όπως στη Ρόδο και στην Κω, είναι επιεικώς ανεπαρκείς. Στα μικρότερα νησιά, δε, παντελώς ανύπαρκτες.
Μεγάλος αριθμός νησιωτών σε κάποια στιγμή της ζωής τους χρειάστηκε ή θα χρειαστεί να μεταβούν σε αστικά κέντρα προκειμένου να μπορούν να λάβουν την απαραίτητη ιατρική ή/και νοσοκομειακή περίθαλψη. Κομμάτι αυτής της κοινής εμπειρίας αποτελεί το γεγονός πως τόσο οι ίδιοι οι ασθενείς όσο και οι συνοδοί τους ζημιώνονται, αναλαμβάνοντας όλα τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής. Αν βεβαίως υπάρχουν αυτά τα χρήματα ή αν μπορούν να τα δανειστούν. Διαφορετικά, η πορεία τους είναι προδιαγεγραμμένη.
Ο αείμνηστος Δημήτρης Κρεμαστινός, έθεσε ως στόχο ζωής τη λειτουργία Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος στη Ρόδο, γιατί είναι βαθύς γνώστης των τεράστιων αναγκών της Δωδεκανήσου και γιατί ως γιατρός αλλά και ως πολιτικός, έβαζε πάνω απ΄όλα τον άνθρωπο.
Αυτόν τον ίδιο στόχο ζωής, μοιραζόμαστε, όλοι εμείς που χρειάστηκε να μεταβούμε εκτός Ρόδου προκειμένου να λάβει την απαραίτητη θεραπεία άτομο του οικογενειακού μας περιβάλλοντος.
Χωρίς αμφιβολία, αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής μέριμνας στα Δωδεκάνησα επί σειρά ετών, αποτελούν τα βουλευτικά γραφεία, που επιτελούν ρόλο διαμεσολαβητή. Άλλωστε, οι βουλευτές έχουν τις κατάλληλες διασυνδέσεις έτσι ώστε όταν και όποτε χρειαστεί, να μεσολαβήσουν προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των μελλοντικών τους ψηφοφόρων. Καλύτερο κρεβάτι; Φυσικά, αρκεί να μην κοιμάσαι την ημέρα των εκλογών. Δικός μου γιατρός; Βεβαίως, αλλά και δικός μου σταυρός. Με λίγα λόγια, οι “απαξιωμένοι” από την κυβέρνηση βουλευτές βρίσκουν πεδίο δόξης λαμπρόν. Μία εύκολη πηγή για ψήφους, εκμεταλλευόμενοι κάποιοι από αυτούς δύσκολες στιγμές. Έτσι, λοιπόν, δεν γίνεται ποτέ λόγος για αλλαγή του συστήματος μιας και τους ωφελεί, καθώς δεν γίνεται και ποτέ λόγος για τις επιλογές που (δεν) έχει ο νησιώτης ο οποίος δεν διαθέτει ούτε διασυνδέσεις, ούτε χρήματα.
Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ στη θλιβερή αυτή πραγματικότητα, είναι όσα το τρέχον σχήμα προσπαθεί να παρεμποδίσει. Δηλαδή, λύσεις! Η πρόταση εξισορρόπησης είναι η καθολική επάνδρωση των μεγάλων νοσοκομείων της Δωδεκανήσου, που θα οδηγήσει στη δημιουργία αξιόπιστων δομών και θα ελαχιστοποιήσει τις μετακινήσεις των νησιωτών. Επιπρόσθετα, η δημόσια υγεία θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό που υποδηλώνει η σημασία της λέξης “δημόσια”, όπου το κόστος μετακίνησης και διαμονής θα έπρεπε να καλύπτεται καθ΄ ολοκληρίαν από την κυβέρνηση, με την προσκόμιση των απαραίτητων αποδείξεων και εγγράφων, μέσω των ΚΕΠ και μίας εύκολης στη χρήση διαδικτυακής πλατφόρμας. Ίσες ευκαιρίες για όλους τους πολίτες της χώρας μας σημαίνει και ίση πρόσβαση σε όλους τους τομείς.
Οι βουλευτές της Δωδεκανήσου δεν θα έπρεπε να έχουν το ρόλο μεσίτη ρουσφετιών. Το ισχύον σύστημα υποβαθμίζει τους νησιώτες σε πολίτες β’ κατηγορίας. Οι βουλευτές της Δωδεκανήσου θα έπρεπε να δίνουν τη μάχη για όλους, και όχι μόνο για όσους έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν την πόρτα του γραφείου τους.
